- θεοδήλητος
- θεοδήλητος, -ον (Α)αυτός που προέρχεται ως τιμωρία από τον θεό.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -δήλητος (< δηλούμαι «καταστρέφω»), πρβλ. κεντρο-δήλητος, ξιφο-δήλητος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεοδήλητος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
